ความหลากหลายของกระเป๋าที่เรานั้น ต้องบกว่าเป็นงานศิลปะอย่างหนึ่ง ที่เรานั้น พบเห็นได้น้อย อาจเป็นเพราะว่า ยุคนี้นนั้น เขาทำงานออกมานั้นก็เพราะว่าต้อง อยุ่ ต้องกิน ต้อง ใช้
งานสร้างสรรค์งานศิลปะกระเป๋ษนั้นก็เลยดูลดน้อยลงหรือหาดูได้ยากเลยทีเดียว ยอ้นเวลากลับไปเมื่อประมาณ ยี่สิบกว่าถึงสามสิบปีก่อนนั้น กระเป๋านั้นเป็ฯสิ่งที่ทำมาเพียงเพื่อ ที่จะใช้ประโยชน์เสียเป็น
ใหญ่ และจะมาในรูปแบบที่ว่า เหมือนๆกันหมด คือก็เลยทำให้มีกระเป๋า ซึ่งเป็นงานทำมือ และจากวัสดุที่หาได้เองตามบ้าน นั้นก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ได้มานั้นก็คือ งานกระเป๋าที่ออกมาจากความคิด ซึ่งก็คงสเสมือนศิลปะประยุกต์
และเป็นงานที่หลากหลาย เป็นวัสดุที่ทำมาเพื่อใช้สอยงานได้จริง และเป็นงานชาวบ้านด้วย ก็จะเป็นแบบกระเป๋าที่ทำมาจาก ไม้อัด ชิ้นเล็ก พอดี ใส่ คือประมาณ 40*50 เซ็นติเมตร แล้วก็ทำออกมาเป็นงานหลากหลาย
เช่น เป็ฯรูปปืน บ้าง รูปโดเรมอนมาก ซึ่งการ์ตูนโดเรมอนนั้นเมื่อก่อนั้น เป็นการ์ตูนที่ฮิตมาก แล้วก็จะไม่ค่อยที่จะมีวิดีโอ เพราะว่าเมื่อก่อนนั้น ยังไม่มี ซีดี พูดได้เลยว่า เครื่องไฟฟ้านั้น หาได้ยากว่าอย่างงั้นเถอะ
ที่มีให้ได้ติดตามนั้นก็เป็นหนังสือ โดยที่จะได้อา่านนั้น ก็ไม่ได้ซื้อเองหรอกคะ เพื่อนแบ่งกันซื้อคนละเล่มสองเล่ม แล้วก็มาแ่งกันอ่านคะ มาถึงเรื่องกระเป๋าต่อ รูปแบบนั้นก็นำไม้อัดนั้นมาตัดเป็นรูปที่เรานั้นต้องการ
คือเป็นการวาดแบบก่อน แล้วพอตัดได้เป็นสองชิ้นคือหน้าหลัง แล้วเรานั้น ก็นำสองแผ่นนั้นมาประกอบโดยที่มีแกนกลางนั้นก็เป็นไม้อัดที่หนาหน่อย เป็นตัวยึดกลาง แล้วก็ติดกาว โดยที่จะใช้กาวที่ทาไม้นั่นเอง โดยการประกอบนั้น
พอเสร็จเราก็จะต้องทำสายสะพาย หรือหูหิ้วก็แล้วแต่แบบ รอจนกาวนั้นแห้ง แล้วก็นำมาวาดลวดลายอย่างที่เรานั้น วางแบบไว้ตั้งแต่ต้น โดยที่ส่วนใหญ่นั้น ก็ไม่ยุ่งยาก แต่ออกแรงหน่อยงานนั้น ก็จะเป็นงาน
ศิลปมากหน่อย เพราะว่าหลังจากที่เสร็จนั้น ก็จะออกมาแบบที่ว่าเราั้นได้ลงมือระบายสีสรรค์ ให้เป็นรูปร่าง อย่างที่เรานั้นต้องการได้แล้วคะ ไม่ว่าจะเป็ฯ รูป ป์น ตุ๊กตา ม้วนเทปคาสเซท ซึ่งปัจจุบันนี้ก็หาแทบจะไม่มีแล้ว
ถึงมีก็จะเป็นแบบที่ว่า เอาไว้เพื่อดูและรำลึกอดีต เอง เพราะว่าเครื่องเล่นเทปนั้น ก็แทบจะไม่มี แล้วเทปนั้นพอมาถึงวันนี้ ก็ยึดเสียจนฟังไม่ได้แล้วคะ ด็กเดี๋ยวนี้ คงไม่รู้จักเทปคาสเซท เสียด้วยซ้ำไปคะ
มาต่อเรื่องงานกระเป๋ษไม้ต้อคะ แล้วเรานั้นก็ทำเป็นรูปวิทยุเมื่อกอ่นบ้าง เช่น วิทยุ เทป ด้านหน้าก็เขียนรูปเป็นด้านหน้า ก้านหลังก็เขียนเป็นด้านหลัง ใช้ฝีมือในการวาดหน่อยคะ แล้วแต่จะจินตนาการเอาเอง
และเรื่องราคานั้น เราอาจจะไม่ได้เน้นเรื่องการใช้สอย แล้วคะ แต่จะเป็ฯงานที่ทำเป็นที่ระลึก และแปลก ความคิดสร้างสรรค์มากกว่าคะ ซึ่งถ้ามีที่วางขายนะคะ รับรองว่า ดีแน่นอนคะ อุปกรณืที่ใช้นั้นก็จะมี
เลื่อยเล็กสำหรับตัดชิ้นงานคือมไม้อัด กาว ฆ้อน ตะปูเล็ก สี แปรง พู่กัน และกระดาษร่างแบบ และก็อุปกาณ์ที่เป็นสายสะพายอะไร พวกนี้คะ ด้านลูกค้านั้นก็ต้องยอมรับว่าเป็นวานที่ไม่เน้นการใช้สอย แต่เน้นเพื่อ
ความสวยงามและสะสม เราจึงพอใจราคาใดแล้ว เราก็บวกเข้าไปเพราะเป็นงานฝีมือ หาไม่ได้ เป็นงานที่มีชิ้นเดียว ไม่เหมือนใคร แต่ถ้าได้ติดตลาดแล้วก็น่าที่จะเป็นผลงานด้านศิลปะที่ดีชิ้นหนึ่งเลยทีเดียว
การลงทุนก็เป็ฯการลงทุนที่ครั้งแรกนั้นก็ หลากหลายหน่อย แต่ครั้งต่อไปนั้นก้ทุ่นลงอีกแน่นอน เพราะว่าเราใช้ไม่หมดหรอกคะ ไม้อัดขนาด 120 * 280 นั้นราคาณ ปัจจุบันนั้น ก็ประมาณ สาม ถึง สี่ร้อยบาทคะ
สวนสีนั้น ไม่แน่ใจคะ คงอยู่ที่ หลายสีก็หลายร้อยหน่อยคะ ไม้อัดที่ใช้ทำนั้นก็น่าจะทำได้หลายใบนะคะ เพราะถ้าทำตามขนาดที่บอกแล้วก็น่าจะได้สัก สามสี่ใบ แล้วแต่ลวดลาย และแบบที่เราทำด้วยคะ
ส่วนที่สำคัญคือการตลาด ที่จะทำให้เรานั้นอยู่ได้ ซึ่งช่วงแรกก็อยากแนะให้ทำเป็ฯงานอดิ้รกกอ่นก็ได้ คะหวังว่าสิ่งที่ได้เขียนไปนี้คงเป็นประโยชน์แด่ท่านผู้แ่านไม่มากก็น้อยคะ ขอบคุณมากคะ
โรงเกลือ
กระเป๋าขายส่ง
กระเป๋า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น