บอ กอ. ขับ

              เมื่มีการจัดการแข่งขันระหว่างทีมชาติไทย กับ ทีมยักษ์ใหญ่ อย่างบาร์เซโลน่า  โลกของการแข่งขันไม่มีใตครท่มไม่อยากรวย ไม่อยกาเด่นดัง ชั้นเป็นคนหนึ่งที่ได้ใช้ชีวิตวิ่งวุ่น อยู่กับการทำงานที่ค่อนข้างหักโหม  เพราะมีความมุ่งหมายที่จะประสบความสำเร็จและมีความสุขสบายยิ่งขึ้น  ทุ่มเท
จริงจังเพราะอยากที่จะให้กับสิ่งที่เรียกว่า '' ความสำเร็จแห่งชีวิต '' เพราะโลกปัจจุบันเหวี่ยงเร็วจนเราแทบตกขอบโลกหากเราไม่เกาะสถานการณ์ให้ทัน เราไม่อาจทันคนอื่น ผิดคิดกัน ชีวิตของคนเราจึงสาละวนอยู่กับข้อมูลข่าวสาร เทคโนโลยีไอที ชุดความรู้ใหม่ๆที่หลั่งไหลเข้ามา และทำให้กระตุ้นให้เราเฝ้าคอยติดตามอย่างไม่หยุดหย่อนเพราะว่ากลัวเป็นโรค กระเป๋าขายส่งตกเทรนด์ อาการที่วิ่งวุ่นเพื่อไขว่คว้าความสำเร็จ มองดูแล้วไม่ได้ต่างจาก หนูถีบกงล้อ ที่พยายามไต่ขึ้นไปอย่างไม่คิดชีวิต มองไม่เห็นความจริง เป็นฝันลมๆแล้งๆ บ่อยครั้งที่ความแสวงหาความสำเร็จ ก็มักที่จะนำพาชีวิตไปพบกับความทุกข์ใจเสียก่อน ที่จะพบกับสิ่งที่คาดหวัง เพราะการที่ต้องเผชิญต่อสู้ชีวิต ความขัดแย้ง ความไม่ได้ดังใจ รวมทั้งแรงกระแทกจากบาคาร่าออนไลน์ถายนอก ที่ทำให้จิตใจเป๋ไม่เป็นท่า จนรู้สึกว่าไม่มีฟามสุขการเป็นการทำงานที่หนัก จริงจัง มีเงินทอง มีชื่อเสียง ความรู้ ไม่ได้เป็นการันตี ความสุขที่แท้จริงของชีวิตโดยเฉพาะส่วนของจิตใจยังอ่อนไหวอยู่ ดูเหมือนสิ่งที่อยู่ข้างต้นอยู่คนละส่วนกับความทุกข์ในใจ ความรู้สีกตอนี้ก็เป็น เออคะ ! ความทุกข์ของคนอื่นยังมองออกแนะนำได้ แต่เกิดกลับตัวเองกลับมืดมน รู้ว่าทุกข์เรื่องอะไรแต่ไมม่รู้ว่าจะแก้อย่างไร เคยไหมแต่จะบอกด้วยเรื่องที่ต้นร้ายปลายดีเป้นที่ว่า "เมือยแฮ้ง กะเซาแน " เป็นเร่ือ่งที่สะกิดใจอย่างนิ่มนวลตรงเป้าเหมือนพระมาโปรด ถือโอกาสเนื้อหาของมุมที่ทุกข์ใจ บรรณาธิการช่วยแก้ปัญหาชีวิต หรือทุกข์ใจให้กับคนธรรมดาหนึ่งคน ปรากฏว่าไมได้ แถมลีลาการเขียนนั้นยังต้องแก้อีกหลายจุด หากมองในฐานะ บอ กอ . จะเป็นการแสดงแสงธรรมให้กับคนได้อีกมากมายอย่างแน่นอนเลย จึงมีกำลังใจที่จะนำเทียนมาจุดให้จงได้แม้ว่าการทำต้นฉบับยากก็ตามที จากที่ไปกราบนมัสการที่วัดบุญนาลาน เพื่อปรึกษาจุดมุ่งหมายและปรับปรุงให้ดีพร้อมแลกเปลี่ยนความคิดอย่าง ตื่นตัว สมกับผู้มีภูมิปัญญา ที่เปิดกว้าง เมื่อเริ่มต้นฉบับที่ปรังปรุงดีแล้ว ไม่ทันได้ส่องกระจก ดูสภาพตัวเองซึ่งก็มีสีหน้าเศร้าหมองไป สิ่งที่ว่าแบกหนักได้วางกอง อยู่กุฏิท่านนั่นเอง ขับรถออกมาเหมือนกับคนที่ได้ปลดหนี้สินหมด ในใจนึกถึงเรื่องที่ได้คุยกันมาเป็นสิบๆเรื่อง จนรู้สึกในจิตวิทยา ซึ่งต้นฉบับที่ปรับปรุงแล้วก็สามารถที่จะเอาไปใช้ได้ ซึ่งมีหนูทดลองเรียบร้อย ก็เป็นเพียงเทียนเล่มน้อยอยากใช้ประโยชน์ก็จุดขึ้น นำมาเป็นแสงสว่างไม่ปิดบังใจอีกต่อไป

ที่มา   มุมเล็กๆที่โรงเกลือ

ใช้ใส่ของให้ได้มากที่สุดเลยมั๊ย

           เมื่อการซึ้อกระเป๋าต่างที่เน้นมาเป็นอันดับแรกนั้นก็น่าจะเป็นความสวยงาม ไม่เน้นที่จะใช้ประโยชน์ ใช้ สอย กันเท่าไหร่ ซึ่งการแข่งขันของตลาดนั้นก็ได้มองข้ามจุดนี้ไปเพราะว่า เน้นซึ่งความเป็นประโยชน์ ไม่ได้ใส่ใจต่อการดำเนินงาน เน้นการขายที่ก้าวให้ไกลที่สุด ผู้บริโภคทั้งมากมายนั้นก็ยังที่จะเน้นเรื่องของการเสพสวย ไม่เคยที่จะนึกถึงคุณค่าอย่างแท้จริง ซึ่งทางเรานั้ก็จะได้นำเกล็ดเล็กๆ ที่ซุกซ่อนอยุ่นั้นได้ออกมาเสนอแนะ เผื่อว่าจะได้เป็นการสะดวกขึ้นมาแก่ท่านที่ได้อ่านบทความนี้  เพราะเมื่อก่อนนั้นก็เป็นคนที่ไม่ได้จัดกระเป๋าเอง แต่ทว่าสักเกตุได้จากการที่เขาจัดมาให้ เพียงแต่ว่าอยากได้ปริมาณ เวลาที่จะนำออกมาใช้นั้นก็ต้องรีดเสียก่อนเพราะว่าจะเป็นเส้นขนมจีนเลยคะ นั่นก็จะเป็นการที่ปลายทางที่เรานั้นจะไปและพักนั้นก็จะต้องมีเตารีด ด้วย การเก็บนั้นก็จะเป็นการใช้กระเป๋าที่สุดคุ้มเพราะว่าจะยัดได้อย่างมากแล้วก็จะหนักกว่าเป็นหลายเท่า เป็นการที่เรานั้นเคยที่จะพับก่อนแล้วก็เก็ยลงไปในกระเป๋า ส่วนเรื่องของการเวลาที่ใช้นั้นก็จะรีด ฉะนั้นก็มาเก็บให้ได้มากที่สุดเลยดีกว่า  โดยการม้สนไม่ว่าจะเป็นเส้อ ผ้า กางเกง นั้นเราก็จะจัดม้วน ต้องม้วนให้ได้มากที่สุดก็จะได้ของที่เล็กและก็เก็บง่ายที่สุด โโยที่การยับของเสื้อผ้านั้นก็อยู้ด้วยว่าเวลาที่เรานั้นใช้เดินทางนั้น ใช้เวลานานแค่ไหน เพราะถ้าเป็นการเดินทางที่ใช้เวลาเพียงไม่ถึง 30 นาที หรือว่า 1 ชั่วโมงนั้นก็จะต้องไม่จำเป็น การที่ม้วนนั้นก็จะข้ามขั้นตอนการพับไปแล้วก็ใช้พื้นที่ของกระเป๋านั้นได้อย่างเต็มที่ ส่วนที่เหลือนั้นก็จะใส่เครื่องประทินผิว และโลชั่น แป้ง และที่โกนหนวด ลิปสติกสอเขียนตา อายเซโด้ ก็ให้เตรียมกระเป๋าใบเล็ก แล้วก็ใส่ตามเข้าไปได้เลย โดยการที่ใส่ได้มากนั้นก็ไม่จำเป็นที่จะยัดจนนูนขึ้นมาจนเลยขนาดของกระเป๋า เพราะว่าจะทำให้รูดซิปไม่ได้ แล้วก็ยังเป็นการทำให้ซิปแตกด้วย ควรยัดให้แต่พอดี แล้วกระเป๋านั้นก็จะได้ถูกใช้งานอย่างคุ้มค่าด้วย ตามปรกตินั้นกระเป๋าเดินทางนั้น ซื้อจากร้านกระเเป๋าขายส่งนั้นจะได้ราคาที่ถูกและมีแบบมาก ดโยส่วนมากกก็มักที่จะแยกขายแต่ละร้าน คิอถ้าขายกระเป๋าเดินทางนั้นก็จะขายแต่กระเป๋าเดินทาง ส่วนกระเป๋าสะพายหรือกระเป๋าเล็กนั้นก็จะมีขายทั่วไป ถ้ามีโอกาสได้ไปที่โรงเกลือ เพราะว่ามีของให้เลือกอย่างมากมายคะ เหมือนถ้ามีโอกาส เข้าขอเงินกองทุน ที่เรียกว่าโครงการ 100 หลังคาเรือน โดยที่รวมตัวกันเสนอโครงการให้ มีเงินให้อยู่ที่ขนาดความร่วมมือ ร่วมใจ ของโครงการ อย่างต่ำ 50,000 ถึง 500,000 ซึ่งโครงการนี้ ไม่ต้องคืน โดยเป็นโครงการจะเห้นชอบผ่าน ที่เป็นประโยชน์ ต่อส่วนรวม เป็นโครงการใหม่เพิ่งจะเริ่ม ให้เข้าไปหารายละเอียดเพิ่มเติมที่ อ บ ต

ค่าของกระเป๋าอยู่ที่แรงศรัทธา

            ทุกคนนั้นก็มีแรงศรัทธาที่ต่างกัน ผู้ที่มีคนเคารพนับหน้าถือตาก็จะเป็นผู้ที่ไม่นิยมรู้จักความฟุ่มเฟือยหรูหราเลย เหมือนพระที่ผู้คนนับหน้าถือตานั้นต่งก็ ต้องการของที่ท่านใช้เพราะ ถือว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ และถ้าได้ครอบครองก็จะมีแต่ความสุขความเจริญ ต่อตัวเองและครอบครัว ซึ่งเป็นสิ่งที่หาไม่ได้ง่ายนัก เพราะว่าพระนั้นท่านก็ไม่ได้หวงไว้หรอก เพียงแต่ว่าท่นก็มีใช้อยู่แค่ชิ้นเดียว ซึ่งก็จะเป็นของที่มากกด้วยคุณค่า ซึ่งเทียบเป็นเงินและตีราคานั้นไม่ได้อย่างแน่นอน พอจะยกตัวอย่างได้อย่างคร่าวๆว่า กระเป๋าไม่ว่าจะมาจากที่ไหน สวยแค่ไหน การผลิตหรือทำมานั้นมักที่จะมีหลายใบก็เป็นที่หาได้ แต่ถ้าเป็นย่ามของหลวงพ่อที่ท่านปฏิบติดี ปฏิบัติชอบนั้น คุณค่ามีมากมายนัก ก็เหมือนกับเมื่อไม่นานมานี้ ทางด้านกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดัง กุซซี่ ได้ทำกระเป๋าถวายพระบาทสมเด็จพระบรมราชินีนาถ เนื่องในโอกาส เฉลิมชนมพรรษาครบ 80 พรรษา ซึ่งทางด้าน กุซซี่ นั้นก็ได้ทรงทราบว่า พระบรมราชินีนาถ พระองค์ ทรงโปรดผ้าไหมไทยเป็นอย่างมาก และทรงชอบวิถีของธรรมชาติเป็นอย่างมากนั้น กุซซี่ จึงผลิตกระเป๋าที่มีส่วนประกอบของผ้าไหม กับหนังจระเข้ ซึ่งก็เป็นกระเป๋าสะพายพระองค์ โดยสายสะพายและตัวล็อกนั้นทำจากไม้ไผ่อบ ซึ่งด้านกุซซี่นั้นทำมาถวายทั้งหมด 8 สี 8 ใบ แต่สมเด็จพระบรมราชินีนาถ นั้นทรงเลือกไว้เพียงสีเดียว คือสีเหลือง แล้วก็คงเป็นกระเป๋าใบเดียวในโลก และเป็นกระเป๋าที่มีคุณค่ซึ่งมากกว่าราคาค่างวดใดๆ ผ้าไหมไทยนั้นก็ผลิตกระเป๋าออกมาอยู่เหมือนกันเพียงแต่ว่าคนไทยนั้นไม่นิยม แต่ว่าต่างประเทศนั้นขายดี เป็นสินค้าที่ไทยนั้นส่งออกมาเป็นเวลาช้านาน  ซึ่งพระบาทสมเด็จพระบรมราชินีนาถ นั้นได้ส่งเสริมการอาชีพ ให้คนไทยนั้นทำมานานมากแล้ว ที่ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทร ก็มีงานที่ทำมือนั้นหลายประเภท ซึ่งก็ล้วนแต่เป็นงานที่ทำมือทั้ง สิ้น เมื่อเข้าไปได้สัมผัส ก็จะเป็นว่างานที่ทำออกมานั้นเป็นงานที่ปราณีตเป็นอย่างมากโดยการเขียน เครื่องลายคราม ซึ่งปัจจุบัน นั้นก็หาไม่ได้แล้ว ซึ่งพระองค์ นั้นก็ใหมีการทำและเป็นการอนุรักษ์ ขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมไทยเอาไว้ด้วยนั่นเอง ผ้าไหมที่ใช้ทำกระเป๋า นั้นเป็นผ้าไหมชั้นดีของไทย ซึ่งการทำนั้นก็เป็นงานฝีมือและลายนั้นก็จะเป็นเอกลักษณ์ ของไทยทั้งนั้น รวมไปถึงการแกะงานประยุกต์ ที่นำมาประกอบกันทำให้มากด้วยคุณค่าเป็นอย่างยิ่ง งานทุกชิ้นที่ทำนั้นก็จะพิถีพิถันเป็นอย่างดี ช่างก็เป็นช่างที่มีความชำนาญ ถ้าท่านใดมีโอกาสลองเข้าไปเยี่มชมดูนะคะ มากล่าวถึงเรื่องแรงศรัทธาดูบ้างว่า กรเป๋าของพระเกจินั้นชื่อดังเพียงใด ก็จะมีคุณค่ามากขึ้นเท่านั้น แต่เมื่อคนที่ได้มานั้นก็นำมาแขวนไว้ที่บ้าน โดยการแขวนไว้สูงแลัวก็จะนำเงินนั้นเข้าไปไว้ด้วยเพื่อที่จะได้เป็นกระเป๋าดูดทรัพย์ ไปด้วย ซึ่งเป็นความเชื่อที่ทำให้มีกำลังใจในการทำมาหากินนั่นเอง แต่ถ้าจะถามว่าพระ ท่านก็ไมได้ ให้ถือเงินหรอก เพียงแต่ว่าทำแล้วสบายใจก็ตามที เมื่อกระเป๋าที่พระใช้นั้น เรียกกันว่า ย่าม ในย่ามนั้นก็จะมีเพียงชั้นเดียว ไม่มีอะไรซับไม่มีอะไซ้อน ท่านก็จะไว้แต่ของที่ท่านใช้เท่านั้นเวลาที่ไปหนมาไหนเท่านั้นเอง ทำให้เป็นการไม่ยึดติด นั่งเอง แต่ว่าคุณค่านั้นมีมากอยู่โข เพราะว่าเคยมีเซียนพระท่านหนึ่งนั้นได้ มีย่าม ของหลวงพ่อเดิม ซึ่งท่านได้บอกว่าคุณปู่ท่านนั้นได้รับมากับมือท่านเองเลย เพราะว่าครั้งนั้นคุณปู่ท่านได้ไปทำบุญที่วัดหนองโพ แล้วก็ได้ซื้อของนั้นมามาก ถวายหลวงปู่ แต่ว่าหลวงปู่นั้นรับไปแต่พอเพียงที่เหลือนั้นก็ให้นำกลับไป แต่ด้วยของที่นำมาถวายนั้นมากเกินไป ท่านก็เลยส่งย่ามให้ใบหนึ่งนำไปใส่ของกลับ ซึ่งคุณปู่นั้นก็บอกว่าเดี๋ยวจะนำมาคืนให้ ซึ่งหลวงพ่อนั้นก็บอกว่าไม่เป็นไร เอาไปเถอะ หลวงพ่อให้ ซึ่งเมื่อได้ใส่ของกลับมาถึงบ้านแล้วก็ไม่ได้ซักหรือว่าล้างแต่อย่างใด เพราะเกรงว่า ภาชนะที่จะนำมาซักนั้นล้วนเป็นของใช้แล้วทั้งนั้น ก็เลย ไม่ได้ทำอะไร แต่ก็ได้นำมาวางไว้บนหิ้งพระ นับจากวันที่ได้มานั้น ท่านก็เล่าให้ฟังว่า กิจการการค้านั้นดีวันดีคืน ค้าขายดีมาก ซึ่งได้เจริญขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเจ้าของนั้นก็ได้นำมาให้ดูพร้อมทั้งยังบอกด้วยว่า ใบนี้ เอากระเป๋า เฮอร์เมท มาแลก็ไม่เอา ครั้นถามว่าถ้าจะขายตีราคาเท่าไหร่ ท่านก็ตอบได้อย่างน่าฟังว่า ราคานั้นไม่ใช่เรื่องใหญ แต่ว่าอยู่ที่คุณค่านิสิมากกว่า จะมีอีกไหมในโลกที่จะมีย่ามของหลวงพ่อซึ่งได้รับมากับมือ แล้วเป็นกระเป๋าที่เขาทำขายนั้นมีเงินก็ซื้อได้แล้ว แต่กระเป๋าย่ามนั้นมีเงินก็ซื้อไม่ได้แล้ว หัวเราะตาม ซึ่งกระเป๋าขายส่งนั้นก็มักที่จะเป็นของมีคุณค่าทางจิตใจเสียมากกว่า ที่จะเป็นราคาค่างวดการที่คนนั้นมานิยมกระเป๋าขายส่งนั้นก็หลายใบีที่มีคุณค่า วึ่งก็เป๋ากระเป๋าเงินของคุณแม่ ซึ่งเขานั้นก็เก็บเอาไว้ให้ได้ระลึกถึงท่าน แล้วกระเป๋าของคุณพ่อก็เหมือนกัน ซึ่งทางด้านความเชื่อนั้น ก็ได้บอกว่า ถ้าเรานั้นมีของใช้ของบิดา มารดา นั้นพกติดตัวก็จะเป็นเครื่องรา ของขลัง ชิ้นสุดยอดที่สุดแล้ว ให้ระลึกถึงท่านด้วยก็ยิ่งจะดีมากเลย และมีบางคนนั้นก็เก็บกระเป๋าของคนที่รักเพื่อที่จะเป็นการเก็บความรู้สึกดีๆ เอาไว้ยามได้คิดถึงด้วยงัยละคะ ดังนั้นกระเป๋าตามความเชื่อนั้นถ้าเป็นกระเป๋าของพ่อ แม่ หรือ พระผู้มีจริยวัตร งดงามที่เรานับถือนั้นก็คงถือได้ว่า เป็น กระเป๋าศักดิ์สิทธิ์ ได้เลยนะคะ แม้ว่าของสิ่งนั้นจะมาจากโรงเกลือก็ตามที